توسعه اقتصاد هنر با مدیران منفعل، میسر نیست

وزیر ارشاد در بدو ورودش به‌خصوص در وادی هنرهای تجسمی، نسخه‌های مستقیم برای رونق اقتصاد هنر داشت؛ از ماموریت مستقیم به صندوق اعتباری هنر در امر کارگشایی و کمک به هنرمندان تا تاکید ضروری بر اعتماد به بخش خصوصی و حضور پررنگ کارآفرینان فرهنگ و هنر گرفته تا بهره‌گیری از توان رایزنان فرهنگی ایران در سراسر دنیا.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدون اغراق تنها بخش موفق در اجرای این وعده‌ها، صندوق اعتباری هنر بود که تا حدودی توانست مشکلات به‌وجود آمده در دوران کرونا را حل کند. اما واقعا دیگر فهرست شدگان در امر رونق‌بخشی به فضای هنر و راهبرد تعیین‌کننده اقتصاد هنر در محاق و ناکام ماندند؛ مرکز هنرهای تجسمی که نه تنها با کارآفرینان هنر حتی یک جلسه هم‌اندیشی برگزار نکرد، بلکه به‌جای واکاوی تحدیدهای فضای کسب و کار هنر به سمت انسداد در این حوزه میل پیدا کرد.

سدی در برابر رونق اقتصادی هنر

رونق اقتصاد هنر و در سطح پایین‌تر تکاپوی بازار هنر، چابکی و دانش منطقه‌ای می‌طلبد که مرکز هنرهای تجسمی و دیگر مدیران این رده در یک سال اخیر کاملا به آن بی‌اعتنا بوده‌اند و اگر قرار به ارائه آمار براساس گفتمان وزارتی باشد قطعا مظلومیت مغفول ماندن این معناهای زیر‌ساختی عیان‌تر می‌شود.

اقتصاد هنر و بازار هنر که برای دولت سیزدهم رویکرد اصلی بود پیشکش، مدیران نابلد میانی تجسمی در این مدت زمینه‌ساز فرار سرمایه‌ها هم شده‌اند، دلایل این ادعا در محیط پیرامونی بسیار است: نمونه بارزش سختگیری باورنکردنی در خروج آثار هنری زیر چهل، پنجاه ساله از ایران! توریست‌هایی که بهار و تابستان از گالری‌های تهران اثر هنری خریدند، به جهت سختگیری‌های نامتعارف و نابجای مرکز تجسمی، اجازه خروج اثر هنری صادر نشد و نتوانستند آثار را با خود ببرند و خرید را لغو کردند.

گسترش بروکراسی اداری

به همین ترتیب ریتم کند و تنش‌زای صدور مجوز برپایی نمایشگاه‌ها که بسیاری از گالری‌ها را تا شب افتتاحیه جان به لب کرد، ازدیاد عجیب آثار هنری فیک و جعلی از اساتید زنده هنر در بازار و بی‌عملی محض دفتر تجسمی، تاکید مصرانه به حمایت از نوع خاصی از هنر و عدم اشاعه هنر ایرانی اسلامی، عدم‌برپایی نشست‌های هدفمند برای رفع موانع احیای بازار هنر و برعکس تشکیل انواع شوراها که فقط نشانه گسترش بروکراسی اداری‌ است، آن هم در عصری که به توصیه رهبر معظم انقلاب و تاکید دولت سیزدهم در عرصه فرهنگ و هنر از دولت آبی گرم نمی‌شود و کار را باید به بخش خصوصی سپرد. جالب است شایعه‌ای که با سرعت نور در میان اهالی تجسمی پخش شده و مجوزهای پنج‌ساله گالری‌ها به یک‌ساله تقلیل یافته است با روح سرمایه‌گذاری در این بخش و هر کسب و کار دیگری در تضاد کامل است و بی‌توجهی دفتر تجسمی به این خبر موجبات فرار سرمایه هنگفتی از این هنر شده است. این پازل این‌گونه تکمیل می‌شود که از اداره کل تجسمی ارشاد خبر می‌رسد مدیرکل بعد چند ماه حتی دیداری با انجمن هنرمندان نقاش و‌... نداشته است! نشانه اخیرتر همین که چهارماه است گالری‌ها تعطیل‌اند و مرکز هنرهای تجسمی در این مدت کمترین تلاشی برای بازگشایی آنها نکرده است و حتی سه، چهار گالری که خودجوش نمایشگاه برپا کردند هیچ حمایت معنوی و مادی ندیدند. عجیب آن‌که در خبرها آمده بود مدیرکل مرکز در همین مدت از دیدار با رئیس انجمن گالری‌داران هم سر باز زده است !

همه مشغول کارند الا...

این درحالی است که سینما‌ها باز و تئاتر روی صحنه است و اگر این روزها کنسرت‌های موسیقی هم کاملا تعطیل‌اند، دست‌کم دفتر موسیقی در ماه گذشته مجوز ۱۶۱ تک آهنگ، ۲۷آلبوم موسیقی، شش نماآهنگ، ۱۹۷قطعه شعر و هفت کتاب صوتی را صادر کرده و برای گشایش فضای موسیقی تلاش‌های بسیار می‌کند و بازتاب رسانه‌ای هم دارد اما دفتر تجسمی منفعل، بی‌خبر و بی‌صداست. این گلایه‌ها در حالی هر روز تندتر در جامعه تجسمی زمزمه می‌شود که همراه با این جمله معترضه همراه است: رئیس‌جمهور با هنرمندان تجسمی نشست برگزار کرد اما معاون هنری و مدیرکل هنرهای تجسمی از این کار دریغ کردند. این جمله معترضه انضمام‌هایی هم دارد مثلا این‌که وزیر ارشاد فقط ۲۷ روز پس از تصدی با اهالی هنرهای تجسمی در فضای باز تالار وحدت دیدار کرد و جالب‌تر این‌که هفته بعدترش هم در دفتر کارش با جمع دیگری از هنرمندان تجسمی نشست هم‌اندیشی برگزار کرد اما اداره کل تجسمی از دیدار با این همه هنرمند و گالری‌دار فراری است، چرا‌؟ به حتم بخشی از برنامه‌هایی که در این دیدارها مطرح شد، برای اقتصاد هنر تجسمی جنبه عملیاتی به خود نگرفته و به‌دلیل انتخاب نامناسب مدیران مربوط است که واقعا سابقه اجرایی‌شان نشان می‌دهد هیچ‌گونه شناختی از این حوزه جدی که جنبه‌های بین‌المللی حساسی دارد، ندارند. اما به نظر می‌رسد دست‌کم محمد‌مهدی اسماعیلی در یکی از برنامه‌های مهم خود یک کم‌کاری فاحش دارد که همین انتخاب در تعیین مدیران تجسمی است که تا اینجای کار دولت مثمرثمر نبوده و صدای رضایتی از جامعه تجسمی شنیده نمی‌شود و ناآرامی‌های اخیر بررسی این ناکامی را به بعدتر موکول می‌کند.

مدیران کار نابلد

قطعا نگاه راهبردی دولت در مقوله اقتصاد هنر نیازمند مدیرانی کاربلد و آشنا به این حوزه را می‌طلبد و عدم‌تلاش مدیر اجرایی‌اش در اداره کل تجسمی و حتی سیاستگذاری‌های برعکس آنها، مسیر را ناهموار و سخت کرده است، زیرا شرط نخست چنین توفیقی همدلی و همکاری همه اجزای جامعه تجسمی ا‌ست که از ابتدای سال تاکنون بی‌مهری و بی‌اعتنایی دیده است. در ماه‌های اخیر که همه تلاش‌های وزارت ارشاد در جهت تنش‌زدایی از فضای هنری و تلطیف فضای گفتمانی هنرمندان است، عجیب است که به شهادت رسانه‌ها، در این مسیر مثلا از سوی اداره کل تجسمی کمترین تحرک و خلاقیتی بروز داده شده است. باید دید با فروکش کردن فضای پرتنش، نقشه راه دولت برای هنرهای تجسمی و مقوله کلان‌تر و ملی اقتصاد هنر چیست؟ آیا این مفاهیم علمی که نیازمند تلاش هدفمند مهندسی‌شده خلاقانه است با این مدیران منفعل به سرمنزل مقصود می‌رسد؟

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: اقتصاد هنر آثار هنری اداره کل تجسمی هنرهای تجسمی اقتصاد هنر گالری ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۹۰۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رشد اقتصادی کشور با مشارکت مردم در گروی دانش بنیان شدن صنایع بزرگ است

به گزارش تابناک اقتصادی؛ بعد از اعمال دور جدید تحریم های ظالمانه علیه کشورمان در سال 2012 و از بین رفتن معامله ایران و غرب، با مشکلات عدیده ای در زمینه دسترسی به اقلام راهبردی در صنایع بزرگ روبرو شدیم. 

کشورها معمولاً راهکارهای مختلفی را در مقابل تحریم ها امتحان می کنند. ما در ابتدا تلاش کردیم از طریق مذاکره به حل و فصل تحریم ها بپردازیم و آن ها را رفع کنیم. وقتی از حسن نیت طرف مقابل و تأثیرگذاری مذاکرات ناامید شدیم به دور زدن تحریم ها روی آوردیم. این سیاست ها نتیجه نداد. 

در نهایت به دنبال راهکارهایی به منظور خنثی سازی تحریم ها برآمدیم. راهکار این بود که به توان داخلی و دانش بنیان کشور تکیه کنیم. بنابراین، در صدد برآمدیم که با سیاست گذاری هایی مانند اجرای طرح تولیدات بار اول و تصویب قوانینی مانند جهش تولید دانش بنیان به استفاده حداکثری از توان دانش بنیانی کشور بپردازیم.

تلاش ها نتیجه داد و توانستیم در شرایط تحریم نیازهای صنایع در زمینه اقلام راهبردی را مرتفع کنیم. حالا هدف گذاری کشور این است که جهش تولید را با مشارکت مردم رقم بزنیم. به زعم بسیاری، این هدف مهم تنها از طریق توسعه اقتصاد دانش بنیان و دانش بنیان شدن صنایع بزرگ کشور محقق می شود.

نظرات سیدمحمدرضا میرتاج الدینی، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات کشور را در ادامه می خوانید. 

میرتاج الدینی در گفتگو با تابناک اقتصادی در ارتباط با توسعه اقتصاد دانش بنیان با هدف افزایش مشارکت مردم در اقتصاد کشور و تحقق شعار سال تصریح کرد: همان طور که مقام معظم رهبری تأکید کرده اند، دانش بنیان ها موفق ترین تجربه ما در حوزه افزایش مشارکت مردم و بخش خصوصی در اقتصاد بوده اند. اگر بخواهیم شعار سال مبنی بر جهش تولید با مشارکت مردم تحقق پیدا کند، باید توسعه اقتصاد دانش بنیان را در دستور کار داشته باشیم.

وی ادامه داد: افزایش رشد اقتصادی کشور در گروی حمایت از دانش بنیان ها و توسعه اقتصاد دانش بنیان است. هر چقدر در این زمینه کارهای جدی تری انجام دهیم، گام بیشتری در راستای تحقق شعال سال برمی داریم.

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس خاطرنشان کرد: تکمیل زنجیره ارزش محصولات به عنوان یکی از ارکان اصلی نقشه راه دانش بنیان شدن صنایع کشور مطرح است. اعمال این سیاست به افزایش درآمدهای کشور به صورت تصاعدی منجر می شود و ارزش افزوده را افزایش می دهد. 

میرتاج الدینی گفت: در بسیاری از حوزه ها نیاز به تکمیل زنجیره ارزش داریم تا بتوانیم از یک طرف نیازهای داخلی را برطرف کنیم و از طرف دیگر به صادرات بپردازیم و درآمدهای ارزی کشور را افزایش دهیم.

وی ادامه داد: به طور مثال، در زمینه پتروشیمی حلقه های تولید کامل نیستند و دچار خام فروشی هستیم. مواد پتروشیمیایی را در سطوح اولیه صادر می کنیم و از مزیت های توسعه زنجیره ارزش محروم هستیم. حرکت به سمت تولید محصولات نهایی باید با جدیت در دستور کار باشد. 

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات کشور توضیح داد: بومی سازی محصولات و تولیدات بار اول نیز از دیگر ارکان کلیدی دانش بنیان شدن صنایع بزرگ کشور محسوب می شوند. در شرایط فعلی که تحت تحریم قرار داریم، دسترسی کشور به اقلام راهبردی در صنایع بزرگ با مشکل مواجه شده است. به منظور رفع این مشکل، طرح تولیدات بار اول با اتکا به توان دانش بنیانی و داخلی کشور در دستور کار قرار دارد که از اهمیت بالایی برخوردار است.

میرتاج الدینی گفت: متاسفانه برخی افراد سودجو بر سر راه طرح های خوبی مانند تولیدات بار اول سنگ اندازی می کنند. زیرا نفع آن ها در این است که کشور به واردات اقلام مورد نظرشان وابسته به خارج از کشور باشد. آن ها مافیای واردات هستند که از آوردن این اقلام از خارج از کشور بسیار سود می برند. دولت باید با جدیت در مقابل این کج اندیشی ها بایستد و طرح تولید اقلام راهبردی در داخل کشور را در چارچوب سیاست تولیدات بار اول پیش ببرد.

وی در پایان تأکید کرد: توسعه صنعتی کشور با مشارکت مردم، تنها از طریق توسعه اقتصاد دانش‌بنیان امکان پذیر است. این امر نیز در گروی دانش‌بنیان شدن صنایع بزرگ به کمک شرکت‌های توانمند دانش‌بنیان است.